Sağlıklı bir kişinin günlük D vitamini ihtiyacı 400 ila 800 ünitedir. Günlük kalsiyum ihtiyacı ise ortalama 1000 mg’dır. Yaş arttıkça kalsiyum ve D vitamini ihtiyacı biraz daha artar. Bu nedenle 50 yaşın üzerinde gıdalara ek olarak, takviye yapılması gereklidir. Normalde beslenmesine dikkat eden ve her besin grubunu tüketebilen kişiler, gereken miktarda D vitaminini bu şekilde karşılayabilirler. D vitamini yağda eriyen bir vitamin olduğu için, diyet amaçlı tamamen yağsız beslenen kişilerde eksiklik çok sık ortaya çıkar. Bu nedenle beslenmede yağı tamamen hayatımızdan çıkarmamalıyız.
Özellikle tereyağı, sıvı yağlar aşırıya kaçmayacak şekilde tüketilmelidir. Yine süt, yumurta sarısı, yağlı balıklar (ki bunlardan en önemlisi somon ve ton balığıdır) D vitamini açısından zengindir. Sebzelerden yeşil yapraklıların, özellikle de maydanoz ve ısırgan otunun bol bol tüketilmesini öneriyoruz. Gıdalarla alımın yeterli olmadığı ve ihtiyacın arttığı hallerde ilaç olarak takviye edilmelidir demiştik. Ülkemizde D vitamini ya tek başına ya da kalsiyum eklenmiş şekilde tablet, efervesan tablet, şurup, çiğneme tableti, damla ve ampul şeklinde bulunmaktadır. Doktorunuzun önerdiği doz ve sürelerle bunları kullanabilirsiniz.
Burada bir konuya dikkat çekmek istiyorum. Eğer D vitamini emilimini azaltan kronik bir bağırsak hastalığınız varsa veya yağdan fakir besleniyorsanız, o zaman ağız yoluyla verdiklerimiz yeterince emilmeyeceği için, D vitaminini ampul şeklinde kullanmak gerekir. D vitamini almak çoğu zaman tek başına yeterli olmaz, bir de D vitaminin aktif hale dönmesi gerekir. Bunun için güneş ışığına ihtiyacımız var. Haftada 2-3 kez, en az 20 dk yüz, kollar ve sırtın güneşe maruz kalması gerekir. Koyu tenli kişilerin biraz daha fazla güneşte kalması önerilir. Güneş koruyucular engelleyici olduğu için, koruma kullanmaksızın sabah veya akşamüstü saatlerinde güneşe çıkılabilir.
