Antifosfolipid sendromu (AFS), arter ve ven dediğimiz kan damarlarında pıhtılaşmalarla ve pıhtıların çeşitli organlara zarar vermesiyle kendini gösteren bir hastalıktır. Bunun yanında yineleyici gebelik kayıpları ( düşükler) da görülür. Hastaların kanında bazı antikorların varlığı ile doğrudan ilişkili bir hastalıktır. Vücudumuzdaki her organı olumsuz yönde etkilediği gibi böbreği de etkileyebilir.
Böbrek etkileniminin ilk ve en sık klinik görünümü yüksek tansiyondur. Hipertansiyon livedo retikülaris dediğimiz deri sorunu ile sıklıkla birlikte görülür. Hipertansiyon bazen çok şiddetli olabilir. Bu hastalarda ancak yoğun kan sulandırıcı ilaçlar ve yüksek doz steroidle kontrol altına alınabilen hipertansiyon olguları bulunmaktadır.
Böbrek arterinde bazen akut tıkanmalara yol açarak akut böbrek yetersizliklerine ya da yavaş seyirli süreğen iskemiye ikincil kronik renal yetersizliklere yol açar.
Böbreğin içinde olan küçük damarların da pıhtılaşmadan dolayı tıkanması ve böbrek infarktı gelişmesi olasıdır. Bu durum kendini hipertansiyon, infarkta bağlı böğür ağrısı ve böbrek işlev bozukluğu şeklinde gösterir.
Bir diğer durum böbreğin ana süzme birimi olan glomerul yumağındaki değişimlerdir. Bu birimde ortaya çıkan fibrin birikimleri, pıhtılaşmalar ve sonuçta iskemiler, böbrek yetersizliğine kadar giden bir tablonunun tetiğini çekerler. Bu durum AFS ile ilişkili nefropati olarak adlandırılır. Bu olgularda protein kaçağı ile beraber hipertansiyon ana klinik belirtilerden birisidir.
Böbreğin ven damarlarında da pıhtılaşma meydana gelebilir. Bu durum kendini protein kaçağında hızlı artış ve böbrek işlevlerinde bozulma ve böbrek yetersizliği ile belli eder.
Bundan başka katastrofik ya da öldürücü AFS dediğimiz tabloda bir çok organda yoğun pıhtı fırtınasının sonucunda yetersizlikleri gelişir. Bu tabloda, böbrek de etkilen en önemli organlardan birisidir. Yoğun immünsüpresif ilaçlar ve plazmaferez yöntemiyle tedavi edilebilinir.
