Sistemik lupus eritematosus (SLE) hastalarının kabaca beşte birinde hastalık 18 yaşından önce başlar. Ergenlikten önce kız:erkek oranı 4:3 iken, ergenlikten sonra hızla kızların oranı artar ve 4 kıza karşı bir erkek hastalanır. Çocukluk çağında başlayan SLE erişkin başlangıçlı tipe göre daha ağır seyreder. Özellikle böbrek ve sinir sistemi tutulumu daha sıktır. Bunun sonucu olarak daha uzun süre, daha yüksek doz ilaç, yani kortizon ve bağışıklığı baskılayan ilaçlar, kullanılması gerekir. Dolayısı ile tedaviye bağlı yan etki riski de artar. Özellikle ergenlik çağındaki gençlerin fiziksel ve psikolojik gelişmeleri de bu süreçten etkilenir.
Klinik olarak deride, özellikle güneş gören yerlerde kızarıklık, kabarma, döküntüler, kabuklanma, saç dökülmesi, ağızda aft, ellerde, özellikle soğukta ve stres ile artan morarma, beyazlanma, kızarma gibi renk değişiklikleri (Raynaud fenomeni), yorgunluk, iştahsızlık, kilo kaybı, nedeni belirlenemeyen ateş, kas, eklem ağrıları, bazen eklemlerde şişme gibi belirtiler olur. Bazı hastalarda akciğer zarında (plörezi), ya da kalp zarında (perikardit) su toplanır. Kan sayımı yapıldığında bazı kan hücre sayılarında azalma, iltihap göstergelerinde artma olduğu saptanır. Böbrek tutulumu olan hastalarda idrar tahlilinde protein, al ve akyuvarların varlığı görülür. Tahlillerde hastada SLE düşünmemize neden olan bazı otoantikorlar (hastanın kendi hücrelerine karşı oluşturduğu hücreler) bulunur. Bunların başlıcaları ANA, anti DNA, C3, C4, anti Sm…’dir.
Hastalığın erken tanınması ve hızlı ve etkili bir tedaviye başlanması ile hastalık kontrol altına alınır. Hastaların önemli bir kısmı normal yaşamlarını sürdürebilir ancak bir kısmında daha uzun süreli izlem ve ilaç kullanımı gerekir. Özellikle böbrek tutulumu olan hastalar daha yakın izlenmelidir.
