Diyabetle ilişkili olarak çeşitli kas-iskelet sistemi bulguları ortaya çıkar. Özellikle uzun süreli hastalığı olanlarda, sıklıkla ellerde ve omuzlarda gelişen bu sorunların diyabetteki mikrodolaşım, bağ dokusu ve periferik sinirlerdeki bozukluklarla ilişkili olduğu bilinmektedir.
Diyabetik hastaların %20’sinde karpal tünel sendromu (KTS) denen el bileğinde sinir sıkışması gelişmektedir. Diyabete bağlı eklem hareket kısıtlılığı oranlarda bu sıklık daha da artar. KTS, diyabetin süresi ile ilişki gösterir; kan şekeri kontrolü, böbrek hastalığı, göz dibi hastalığı gibi durumlardan etkilenmez. Cerrahi tedaviyle düzelme sağlanır.
Dupuytren kontraktürü, avuç içindeki kas kılıfının serleşmesidir. Diyabetli hastaların %25-40’ında gelişebilir. Yaşla ve diyabet süresi ile sıklık artar.
El parmaklarının tendon kılıflarındaki sertleşme sonucunda tetik parmak gelişebilir. Hastaların 5-20’sinde görülür.
Diyabete bağlı olarak parmak derisinde sertleşme de ortaya çıkabilir. Özellikle parmak sırtlarında görülen deri sertleşmesi ile birlikte sıklıkla eklem hareketlerinde kısıtlanma da gelişmektedir.
Omuz ekleminin kapsülünde yapışıklık (donuk omuz) ve omuz eklemi çevresinde kalsifikasyon da diyabette ortaya çıkabilen diğer romatolojik sorunlardır. Omuzda ağrı ve hareket kısıtlılığına neden olurlar.
Bunlar dışında, diyabetli hastalarda eklem hareket kısıtlılığı ve Charcot eklemi olarak adlandırılan durumlar da ortaya çıkabilir. Charcot ekleminde, sinirlerdeki bozukluklar sonucunda ayak eklemlerinde ve kemiklerinde hasarlanma ve şekil bozuklukları gelişmekte ve ciddi sorunlara neden olmaktadır.
