Romatoid artrit orta ve ileri yaşlarda gözlenen kronik inflamatuar bir hastalıktır. Spesifik kriterlerinin olmaması nedeniyle romatoid artritte tanı klinik bulgulara dayanır. Laboratuar ve radyolojik bulgular ile tanı desteklenir. Romatoid artritli hastaların başlangıçta klinik bulguları farklılık gösterebilir. Yaklaşık %65-70 hasta el ve ayak küçük eklemleri tutan, ağrı, şişlik, şekil bozukluğundan, sabahları belirgin olarak ortaya çıkan tutukluktan yakınır. Bu yakınmalar belli belirsiz şikayetler olarak başlar ve gün geçtikçe şiddeti artar. %10-15 olguda ise semptomların başlangıcı anidir ve ateşi, halsizlik, yorgunluk gibi bulgular eşlik eder. Sonuç olarak toplam %80-85 hasta küçük eklemlerde simetrik olarak ortaya çıkan, kronik seyirli çok sayıda eklem tutulumu ile karakterize bir klinik tablo ile ortaya çıkar. Bu yakınmaların yanında RF, Anti-CCP gibi hastalığın varlığını gösteren testlerin pozitif olması, sedimantasyon ve CRP gibi hastalık aktivitesini gösteren testlerin yüksek saptanması tanıda yardımcıdır. Kemik erozyonları ve kıkırdak harabiyeti tanıda çok önemlidir. Ancak bu bulguların konvansiyonel grafilerde saptanması zaman aldığı için tanıda gecikmeye neden olur. Bu nedenle konvansiyonel grafiler yerine magnetik rezonans görüntüleme ve ultrasonografi tercih edilmelidir. Bu yöntemlerle romatoid artritli hastalarda sinoviyal dokunun inflamasyonunu ve hatta kemik dokunu etkilenmesini görüntülemek mümkündür.
