Romatoid artritli hastaların %30-70 kadarında, yani her 3 romatoid artrit hastasının 1 veya 2’sinde anemi yani kansızlık görülür. Romatoid artritte kansızlık bir çok neden ile gelişebilir. Bunlardan başlıcaları, 1- asıl hastalığın yangısına bağlı olarak gelişen kronik hastalık anemisi, 2-demir eksikliği anemisi ve 3-ilaç yan etkisi nedeni ile gelişen anemilerdir. Romatoid artrit, kronik (yani müzmin, süreğen) inflamatuvar (yani iltihabi, yangılı) bir hastalık olduğu için hastaların çoğunda, özellikle de hastalığın aktif dönemlerinde kronik hastalık anemisi görülür. İnflamasyon, yangı anemisi de denilen bu anemi aslında hastalıkta kanda artan IL-6, TNF-alfa ve IL-1 gibi iltihap aracılarının kırmızı kan hücrelerinin demiri kullanmasını engellemeleri neticesi gelişir. Genellikle 10 g civarında olan bu aneminin tedavisi, esas hastalığın yani romatoid artritin tedavisi ve iltihabın, yangının baskılanmasıdır. Hastalık aktivitesi baskılanır ve yangı kontrol altına alınırsa kronik hastalık anemisi de düzelir. Romatoid artritli hastalarda kullanılan aspirin benzeri steroid dışı anti-inflamatuvar ilaçların mide bağırsak sisteminden kronik kan kaybı oluşturmaları ve bazı hastalarda görülen beslenme bozuklukları nedeni ile demir eksikliği anemisi de sık görülür. Demir eksikliği anemisinin tedavisi için hastalara en az 6 ay süre ile ağızdan demir tedavisi verilmesi gerekir. Romatoid artritli hastalarda sık kullanılan metotreksat da eğer folik asit desteği ile birlikte verilmezse folat eksikliği yoluyla anemiye neden olabilir. Yine romatoid artrit tedavisinde bazen kullanılan azatiyopurin ve siklofosfamid gibi ilaçlar da kemik iliğini baskılayarak anemiye yani kansızlığa neden olabilirler.
